Pseudorzecz

Często

to pierwsze skojarzenie, kiedy myślę rzecz.

Rzeczy materialne - zalewają świat, który tonie w dobrobycie posiadania.

Od przeszło półtora wieku na ziemi rządzi konsumpcja - niskie ceny towarów, możliwość ich zwrotu, płatności w ratach

To zapoczątkowało epokę rzeczy banalnych, stworzyło nowe królestwo na ziemi - na równi obok zwierząt, roślin i minerałów.

Nastała Inflacja piękna.

Opuściła mury kościołów, pałaców i muzeów, rozlała się się po ulicach miast. Towarom nadaje się fantazmatyczne wartości, którym trudno nie ulec: młodość, zdrowie, uroda, bezpieczeństwo, przyjemność, szczęście i przede wszystkim eros.

To utrzymuje nas w przeświadczeniu, że decydujemy o życiu, nadajemy znaczenie światu.

Skąd więc poczucie pustki?

"– Widzisz, to mi odbiera klientów – wskazał palcem przepływającą motorówkę. – Pusty w środku klon, odlany z jednolitej formy. Ludzie wolą przejażdżkę taką plastikową balią niż wysłużonym holownikiem. Siadają w fotelach ze sztucznej skóry, przeglądają się w oknach z pleksi i oddychają oparami laminatu. Wietrzą w tym powiew luksusu, a kiedy wchodzą na pokład Alfreda, to kręcą nosem. Bo brudno, niewygodnie i cuchnie stęchlizną. Nie wiedzą, że tak pachnie przeszłość, wsiąknięta w drewniane wręgi. Czują jedynie kwaśno-mdłą woń starości.

Z opowiadania "Alfred"

E. Jezionek, Z miasta

Ernest Jezionek

oficjalna strona autora